Jaki rodzaj biomasy grzeje Polaków?

Jakość i kaloryczność pelletu ostatnio jest mocno omawiana i budzi wiele kontrowersji. Ze względu na przeznaczenie pelletu możemy go podzielić na przemysłowy i dla użytkownika indywidualnego. W gospodarstwach domowych wykorzystywany jest głównie pellet z drzew iglastych. Do ciepłowni wykorzystywane są mieszanki pelletu drzewnego z np. pelletem ze słomy.

Mówi się, ze szansą na przyspieszenie zmiany energetycznej w Polsce może być pelletu agro z biomasy pochodzącej z rolnictwa. Produkty do produkcji biopaliw rosną wokół nas. W wyborze paliwa należy pamiętać o tym, że mają one różne wartości energetyczne i do jakich kotłów wybrane paliwo ma być wykorzystane.

Pellet drzewny

W tartakach czy fabrykach mebli przy okazji produkcji i działalności podstawowej pozostają trociny odpadowe, wióry, zrębka a nawet całe fragmenty drewna (gałęzie). Zakłady produkcyjne pozbywały się niepotrzebnych odpadów drewna. Teraz coraz więcej takich zakładów decyduje się na produkcję pelletu. Jego sprzedaż przynosi dodatkowy dochód, który wcześniej był „wyrzucany” lub wykorzystanie we własnych ciepłowniach oznacza ogromne oszczędności. Produkcja pelletu nie wymaga specjalnego przygotowania surowca, a jedynie rozdrobnienia drewna i wysuszenia go w odpowiednich warunkach. Nie wolno stosować domieszek metalowych, plastikowych i mineralnych.

Jak na szybko można sprawdzić jakość i wartość energetyczną. Przede wszystkim możemy to sprawdzić na podstawie koloru:

• Jasny świadczy o dobrej jakości surowca (zazwyczaj jest sosna, świerk i brzoza) i braku kory, mniej się kruszy oraz ma wyższą wartość energetyczną.
• Ciemny powstaje z surowca niekorkowanego i gatunków drzew takich jak buk, wiśnia, orzech, kasztanowiec. Może on mieć niższą wartość energetyczną ze względu na zawartość kory.

Do produkcji nie powinno się wykorzystywać substancji klejących. Koreczki pelletu powstają pod wpływem wysokiego ciśnienia i tarcia w matrycy ulega sprasowaniu. Im więcej ligniny w danym surowcu, tym łatwiej uzyskać pellet o wysokiej jakości. Drzewa iglaste (sosna, jodła, świerk) mają ok 26-30% ligniny, a liściaste (brzoza, buk, dąb) ok 19-28%. Na jakość, a co za tym idzie kaloryczność pelletu wpływ ma również twardość drewna. Gatunki twarde (buk, brzoza) wydzielają więcej ciepła niż miękkie (sosna, świerk) ale trudniej ulegają rozdrobnieniu i sprasowaniu, co pociąga za sobą zużycie energii i sprzętu

Słoma

Produkcja pelletu agro jest trudniejsza, niż pelletu drzewnego i wiąże się również z większymi kosztami. Pomimo, że sam surowiec jest łatwiej osiągalny i tani. Sama linia produkcyjna pelletu z biomasy agro znacząco różni się od linii przeznaczonej do biomasy leśnej. Słoma wykorzystywana do produkcji dostarczana jest w balotach i wstępnie rozdrobniona.

Wytwarzanie pelletu ze słomy wiąże się z kilkoma problemami:

• Trudniejsze jest rozdrobnienie łodyg, liści, łupin
• Zachowanie odpowiedniej wilgoci biomasy
• W przypadku wieloletnich roślin istotny wpływ na koszty ma sposób ich zbioru.
• Zbiór upraw roślin energetycznych jest możliwy zimą, bo mają one wtedy najmniej wilgoci.

Na powierzchniach, które nagrzewają się podczas spalania agro pelletu w kotle powstaje szlaka. Za jej powstanie odpowiedzialna jest większa zawartość metali alkaicznych (potasu i sodu) oraz chloru niż w węglu. Wpływa ona negatywnie na wymianę ciepła i sprawność kotła. Przy dłuższym spalaniu biomasy agro w nieprzetworzonej postaci może zwiększyć koszty użytkowania poprzez konieczność czyszczenia kotła. Pomocne może być zastosowanie dodatku mineralnego – haloizytu ze złoża Dunino k/Legnicy.

Właściwości energetyczne wybranych rodzajów biomasy

Do produkcji pelletu można wykorzystywać również inne surowce jak np. łuski słonecznika, skorupy orzechów i migdałów czy pestki oliwek lub wiśni. Wartość opałowa pelletu z łuski słonecznika szacowana jest na ok. 17-20 MJ/kg (pellet drzewny ok. 19 MJ/kg, pellet ze słomy 14-17 MJ/kg). Podobne wartości opałowe mają pellet z łupin orzechów i pestki oliwek. W przypadku tych surowców w wyniku spalania powstaje jednak więcej popiołu, a w samych kotłach obserwuje się powstawanie tłustych plam. Do produkcji pelletu i do spalania w kotłach posłużyć może także wiele rodzimych roślin.

Naukowcy z Politechniki Częstochowskiej: mgr inż. Magdalena Kocyba i dr inż. Krystian Szczepański, w „Analizie porównawczej przydatności energetycznej wybranych gatunków biomasy” zbadali właściwości 12 rodzajów biomasy. I odnieśli je do najpopularniejszego paliwa – ekogroszku. Porównywali siedem zbóż: pszenicę, rzepak, gorczycę, kukurydzę, owies, facelię i jęczmień, dwa rodzaje pelletu: ze słomy i z łuski słonecznika, wierzbę energetyczną, słomę owsianą i siano.

Według publikowanych wcześniej badań, wśród analizowanych paliw największą wartość opałową powinien mieć rzepak – 26,5 MJ/kg (ekogroszek – 23,89 MJ/kg) ze względu na to, że jest oleistą rośliną. Doświadczenia częstochowskich naukowców pokazały jednak nieco inne wyniki: ekogroszek – 25,67 MJ/kg, rzepak – 23, 654 J/kg, na trzecim miejscu znalazła się gorczyca – 22,305 MJ/kg. Pokusili się oni też o zestawienie cen za 1 GJ energii wytworzonej ze zbadanych paliw. Okazało się, że najmniej opłacalnymi paliwami byłyby facelia, gorczyca i rzepak.

Dosyć duże koszty wytworzenia energii podczas spalania generowałyby jęczmień, pszenica, kukurydza i wierzba energetyczna. Najkorzystniej wypadł ekogroszek i bardzo do niego zbliżone kosztami pellet z łuski słonecznika i pellet ze słomy. Tyle, że zestawienie powstało na podstawie średniej ceny rynkowej za tonę analizowanego paliwa w sezonie 017. A ceny te bardzo się w tym roku zmieniły, ekogroszku wzrosła kilkukrotnie (do nawet 4 tys. zł za tonę), cena biomasy drzewnej rok do roku aż trzykrotnie.

Źródło: Magdalena Kocyba, Krystian Szczepański, „Rynek Energii” 3/2018., b.d. – brak danych

Źródło: magazynbiomasa.pl

W naszej ofercie możecie zakupić w korzystnych cenach kotły i palniki na pellet. Kliknij TUTAJ